Κάθε, μα κάθε συμπεριφορά, δεν
είναι αυτό που είμαστε. Μη γενικεύουμε τα πράγματα.
Κάθε συμπεριφορά μας, είναι
αυτό που θέλουμε να εκφράσουμε την κάθε δεδομένη μόνο στιγμή.
Η ταυτοποίηση και χρησιμοποίηση
ξανά και ξανά των ίδιων συμπεριφορών, δημιουργεί έναν «χαρακτήρα», που κάνει
τους άλλους, να «νομίζουν» πως αυτό είμαστε.
Έτσι, από τη μία γινόμαστε
προβλέψιμοι, (βγάζοντας την ίδια συμπεριφορά σχεδόν κάθε φορά που μας
συναντούν), κι από την άλλη, οι γύρω του περιβάλλοντος μας, νομίζουν πως μας
γνωρίζουν.
Το χειρότερο όμως είναι, πως
εξαιτίας των άλφα αυτών συμπεριφορών, (γιατί σαφώς δεν είναι μία), φτάνουμε
τελικά να πιστέψουμε και εμείς οι ίδιοι
πως αυτά είμαστε. Σαν αποτέλεσμα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως γνωρίζουμε τον
εαυτό μας…
Συμπεριφορές δηλαδή, (που απλά
δημιουργήθηκαν σε ανταπόκριση μας στο όποιο περιβάλλον), δημιουργούμενες από
χαρακτηρισμούς για το ποιοι είμαστε από άλλους, έφτασε να γίνει κανόνας μας,
για το ποιοι είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Ενώ στην ουσία, έπρεπε η
διαδικασία να γίνει ανάποδα:
Να νιώθουμε εσωτερικά μέσα σε
μας τι είμαστε, (ασχέτως ερεθισμάτων, ή συμπεριφορών μας προς το περιβάλλον, ή
από το περιβάλλον), και σε κάθε δεδομένη στιγμή, να εκφράζουμε αυτό που
νιώθουμε, (και όταν είμαστε μόνοι με τον εαυτό μας), και προς τα έξω, σε όλους
τους άλλους.
Αυτός είναι ο κυριότερος λόγος
που δεν είμαστε ευχαριστημένοι για τίποτα. Γιατί πείσαμε τον εαυτό μας πως
είμαστε αυτό που μας νομίζουν οι άλλοι…
Κι αν κάποιες φορές, εκφράσουμε
κάτι, που δεν έχει προέλθει από εμάς, χρειάζεται, να μη μένουμε στο τι
κατάλαβαν από αυτό οι άλλοι, μα να βρούμε αν, και κατά πόσο μας αντιπροσωπεύει.
Αν έρχεται σε κόντρα με μας, το διορθώνουμε για να νιώθουμε ισορροπημένοι,
ειδάλλως, δεν θα μπορέσουμε ποτέ, να έχουμε ορθές σχέσεις, ούτε με τον εαυτό
μας, ούτε με τους άλλους.
Ο τρόπος συμπεριφοράς, είναι
απαραίτητο να είναι απόρροια μας, κι όχι κατευθυντής, (που μαζί με τα πρέπει
της κοινωνίας, της οικογένειας, και όλων των πεποιθήσεων μας), ρυθμίζουν το
ποιοι είμαστε.
Αυτός, είναι και ο σοβαρότερος
λόγος, που μας κάνει να μην νιώθουμε ελεύθεροι, και γι’ αυτό η ελευθερία μας,
εξαρτάται μόνο από εμάς τους ίδιους.
