Ελευθερία δεν είναι το να μην
είναι φυλακισμένο το σώμα σου.
Ούτε η καταπίεση των άλλων στα
λόγια που σου απευθύνουν και ο αντίκτυπος που έχει μέσα σου από τις πράξεις
τους.
Ελευθερία είναι να μην είσαι
φυλακισμένος από όλο αυτό το βάρος, που δεν στο φορτώνουν οι άλλοι, αλλά εσύ ο
ίδιος στον εαυτό σου, δεχόμενος να μπεις στην δικιά τους πραγματικότητα.
Ελευθερία είναι να μην
επηρεάζεσαι.
Να μην επηρεάζεσαι όμως, όχι
μόνο ως προς τον τρόπο που κινούνται οι άλλοι και θαρρείς πως έχουν τον οποιοδήποτε έλεγχο που αφορά την
ψυχική σου ηρεμία, αλλά το να μην επηρεάζεσαι ακόμα και από σένα τον ίδιο.
Ελεύθερος από τα συναισθήματα
που σου δημιουργούν οι άλλοι και δεν είναι δικά σου.
Ελεύθερος από τις σκέψεις που
κάνεις, και πάλι λόγω των άλλων. Δεν φταίνε οι άλλοι. Ποτέ.
Φταις μόνο εσύ, που δεν μπορείς
να συναινείς με τον τρόπο που βλέπουν τα πράγματα, γιατί νομίζεις πως με το
ζόρι σε κάνουν να τα ασπαστείς και να τα κάνεις δικά σου. Δεν είσαι όμως
υποχρεωμένος γι’ αυτό. Γιατί έχεις παρερμηνεύει το γεγονός ότι πρέπει να το
κάνεις;
Είσαι ανεξάρτητος. Γνωρίζοντας
τι θέλεις, και τι σε κάνει να είσαι ευτυχής, το μόνο που χρειάζεται είναι να
μένεις πιστός σε όλα αυτά. Αν μπαίνεις στου κάθε άλλου την πραγματικότητα, δεν
καταλαβαίνεις πως προδίδεις τη δικιά σου;
Και πρόσεξε. Η ελευθερία από
τους άλλους, δεν σημαίνει να αντιδράς σε αυτούς, ή να χαίρεσαι όταν δεν κάνεις
αυτά που σου ζητάνε ενώ μέσα σου νιώθεις σύγχυση και δυσαρμονία.
Είναι αντίθετα. Αν δεν νιώσεις
μέσα σου την ελευθερία, δεν μπορείς να την αισθανθείς να απλώνεται και στο
περιβάλλον σου. Γιατί αν τη νιώσεις αυτό θα συμβεί. Και γι’ αυτό δεν θα σ’
ενδιαφέρει τι κάνουν ή τι λένε οι άλλοι.
Τώρα σε επηρεάζουν, γιατί μέσα
σου δεν είσαι ελεύθερος. Ή η ελευθερία σου είναι τόσο εύθραυστη, που με την
παραμικρή εξωτερική κίνηση κλονίζεται.
Ελευθερία είναι να μπορείς να
είσαι, και να ζεις αυτό που πραγματικά είσαι μέσα σου. Όχι αυτό που σου μάθανε
να είσαι, ούτε αυτό που περιμένουν οι άλλοι να είσαι. Άλλα αυτό που νιώθεις
εσύ, και δεν τολμάς ούτε καν να το δεις.
Βγάλε τις πεποιθήσεις σου,
ξήλωσε τους δαίμονες σου, τα πρέπει σου. Ξεγυμνώσου. Όχι σε άλλον. Ξεγυμνώσου στον ίδιο σου τον
εαυτό. Τι σε κάνει ευτυχισμένο; Τι σε κάνει χαρούμενο; Τι σε εμποδίζει στο να
νιώθεις γαλήνη;
Σε γνωρίζεις; Τρως άπειρες ώρες
από το χρόνο σου να γνωρίσεις όλους τους άλλους, μα ποτέ δεν δίνεις ούτε πέντε
λεπτά από τη μέρα σου για να βρεις τι είναι αυτό που θέλεις εσύ.
Όχι αυτό που σου μάθανε οι
γονείς σου. Ούτε η κοινωνία, ή η θρησκεία, ή το περιβάλλον, ή οι φίλοι σου.
Βρες ποιος είσαι εσύ.
Ή, αποφάσισε ποιος θέλεις να
είσαι από εδώ και πέρα, αν αυτό που μέχρι τώρα ήσουνα δεν είναι κάτι που σ’
αρέσει η σ’ αντιπροσωπεύει.
Μετά, διεκδίκησε ότι η ζωή σου
έχει προσφέρει απλόχερα. Διεκδίκησε τα.
Κανείς δε γνωρίζει τι είναι το
καλύτερο για σένα από σένα τον ίδιο. Και κανείς δεν θα κάνει για σένα αυτό που
χρειάζεσαι.
Ίσως, αν νοιάζεται για σένα,
στην καλύτερη περίπτωση να κάνει αυτό που νομίζει ότι χρειάζεσαι. Ποτέ όμως
αυτό που πραγματικά έχεις ανάγκη.
Ύστατο ιδανικό η ελευθερία.
Η αυτογνωσία σε κάνει να την
αναγνωρίζεις, και η κάθε επαφή σου με τον κόσμο που σε περιβάλλει σε κάνει να
τη ζήσεις.
Σπάσε τα δεσμά σου. Η ελευθερία
βρίσκεται μόνο όταν διώξεις όλα τα σκουπίδια που την περιβάλλουν και που τώρα
δεν μπορείς να την δεις. Σκουπίδια που μόνος σου έχεις συσσωρεύσει.
Μπορείς;
Χρειάζεται να ξεχάσεις το
βόλεμα.
Να ρίξεις μια «χειροβομβίδα» σε
όλα τα δεδομένα που έχεις χτίσει για τον κόσμο σου.
Αργά ή γρήγορα θα το κάνεις.
Όλοι θα το κάνουμε.
Ξέρεις πότε;
Όταν καταλάβεις ότι έχεις τα
κότσια γι’ αυτό.
