ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΥΣΤΗΣ

Ο Θεός μας μιλά, αλλά δεν μπορούμε εμείς να τον ακούσουμε διότι είμαστε απαίδευτοι. Κι αυτό το γνωρίζει. Έτσι το Φως Του ενσαρκώνεται σε ανθρώπινες υποστάσεις, ώστε να μπορεί να μάς φωτίσει, χωρίς να μας κάψει... Τέτοιες μυημένες μορφές ζούσαν, ζουν και θα ζουν πάντα ανάμεσά μας, με σκοπό να μας βγάλουν από το σπήλαιο της αμάθειας. Είναι οι Μύστες. Οι κάτοχοι των Μυστικών. Είναι τα λεγόμενα Φωτισμένα όντα.
 
Από τον υποανάπτυκτο άνθρωπο μέχρι και το Θεό (και την τελική ένωση μαζί Του ως διαπίστωση-κατανόηση και βίωση δικής μας ότι αυτό πραγματικά συμβαίνει,) όλα τα ενδιάμεσα στάδια αποτελούν ψευδαισθήσεις και είναι η φυλάκιση μας στο γήινο πεδίο, το οποίο θεωρούμε ως τη μόνη πραγματικότητα. 
 
Υπάρχει λοιπόν μία πορεία για τη Συνείδηση (όλων μας), προς αυτή τη κατεύθυνση, και είναι ο μοναδικός Αληθινός σκοπός μας. Ο αποκαλούμενος «Δρόμος», που μόνο με τις δικές μας ατομικές προσπάθειες μπορούμε να τον διαβούμε γιατί όλοι μας έχουμε τη δυνατότητα να ανέλθουμε μία – μία τις κλίμακες της Συνείδησης, ακριβώς επειδή όλοι, είμαστε στην ουσία αυτή η Μία Συνείδηση του Θεού.
 
Η βοήθεια για να κάνουμε τα βήματα στο Μονοπάτι, είναι μέσω των Μυστών. Αυτοί μας «συστήνουν» ώστε να καταγραφεί η πρόθεση μας να «μαθητεύσουμε» και στη συνέχεια, κάποια στιγμή αργότερα, να μεταφερθεί η εκπαίδευση μας στα Εσωτερικά Πεδία. Υπάρχει μία αόρατη κοινότητα των Μυστών (και των μαθητών τους). Η Ιερή Κοινότητα!
 
Στη Γη μας όμως που υπάρχουν τα πάντα, υπάρχουν οι «απατεώνες» Δάσκαλοι που εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους για δικούς τους σκοπούς από τη μια, οι «παραπλανημένοι» αυτοαποκαλούμενοι Δάσκαλοι που πραγματικά πιστεύουν ότι έχουν φτάσει ψηλά, (και παίρνουν και άλλους μάλιστα στο λαιμό τους μέσω των παρανοήσεων που διαδίδουν,) και υπάρχουν και οι Πραγματικοί Δάσκαλοι από την άλλη. (Οι Μύστες, οι κάτοχοι των Μυστικών για την Απελευθέρωση).
 
Από τους Πραγματικούς Δασκάλους (ανάλογα με το Έργο τους,) κάποιοι γίνονται γνωστοί από τη Διδασκαλία τους μέσα από ομιλίες, ή και μέσα από τα Γραπτά τους (με τους περισσότερους από αυτούς να μη βρίσκονται σε φυσική ενσάρκωση πια). Κάποιοι άλλοι ενώ υπάρχουν, δεν έρχονται στο εξωτερικό επίπεδο σε επαφή με το πλατύ κοινό.
 
Μαθαίνουμε ως επί το πλείστον λοιπόν μέσα από το Έργο τους. Όταν και εάν ακολουθήσουμε τα βήματα τους (είτε αποκτώντας Διδασκαλία μέσω ενός Πραγματικού Δασκάλου στο φυσικό πεδίο, είτε ακολουθώντας και κάνοντας πράξη πιστά τη Διδασκαλία κάποιου Δασκάλου που μας «δονεί» ιδιαίτερα,) έχουμε τη δυνατότητα να εισέλθουμε στα Εσωτερικά Πεδία.
 
Γιατί τελικά σκοπός είναι να ανεξαρτητοποιηθούμε από κάθε εξωτερικό επηρεασμό, ώστε από κάποια στιγμή και μετά να γνωρίζουμε πως καθοδηγούμαστε μόνο Διαισθητικά. (Από τον Εσωτερικό Δάσκαλο, μέσω του Ανώτερου Εαυτού μας όπως λέγεται, και στο βαθμό βέβαια που αυτό το κατανοούμε).
 
Όλοι εμείς εξωτερικά αποτελούμε τους «αγγελιοφόρους». Που μέσα από το βαθμό κατανόησης μας και προσωπικής μας εμπειρίας (θεωρούμε πως) μπορούμε με όποιον τρόπο μας γίνεται διαθέσιμος να μεταδώσουμε τη Διδασκαλία τους. Γιατί η πορεία μας είναι μεν ατομική, αλλά το ζητούμενο είναι όλοι οι άνθρωποι κάποτε να φτάσουν στην Απελευθέρωση.
 
Εκτός όλων των άλλων διδαχών τους, (για τη αλλαγή του τρόπου σκέψης μας, την αναβάθμιση του τρόπου της ζωής μας, τον καθαρισμό του υποσυνειδήτου μας από διαστρεβλώσεις, αρρωστημένες πεποιθήσεις, και πολύ βαθιές καταχωνιασμένες εγωιστικές προθέσεις οι οποίες ως επί το πλείστον μας κινούν,) που αποτελούν μία προετοιμασία χρόνων, κορωνίδα της Μαθητείας μας αποτελεί ο Διαλογισμός.
 
Είτε ξεκινάμε λοιπόν με το Διαλογισμό και για να τον «πετύχουμε» εμφανίζονται όλα τα ενδιάμεσα (που αναφέρθηκαν στην παραπάνω παρένθεση,) τα οποία και θα «βγουν» στην πορεία του Διαλογισμού μας γιατί θα μας εμποδίζουν να προχωρήσουμε σε βάθος, είτε, κάνουμε όλα τα προηγούμενα και κάποια στιγμή κατανοούμε πως δεν έχει κάτι άλλο να δούμε, και τελικά, καταλήγουμε και πάλι στο Διαλογισμό (αν θέλουμε να προχωρήσουμε παραπάνω).
 
Να ειπωθεί εδώ ότι η οποιαδήποτε Πνευματική Εξέλιξη, ή αναβάθμιση της Συνείδησης μας είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί «Ασυνείδητα». Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο είναι απαραίτητο μόνο μέσα από τη δική μας Προσήλωση και Αφιέρωση, όπως και μόνο με τις δικές μας ατομικές προσπάθειες και δυνάμεις μπορούμε αρχικά να κάνουμε τη δυνατότητα Ανάπτυξης, μια Πραγματικότητα για μας.
 
 Στην Ασυνείδητη Εξέλιξη αυτό που μας κατευθύνει είναι ένας εξωτερικός επηρεασμός, ενώ αυτό που θέλουμε και χρειαζόμαστε είναι ένας επηρεασμός από την Ανώτερη, και όχι την κατώτερη φύση μας. Όλα είμαστε εμείς ούτως ή άλλως. Το θέμα όμως είναι που κατευθυνόμαστε, και τι δρόμο αποφασίζουμε να ακολουθούμε. Το δρόμο της καθόδου, ή το δρόμο της Ανόδου;
 
Δεν σημαίνει λοιπόν πως όποιος διαλογίζεται βρίσκεται απαραίτητα στα τελευταία στάδια Μαθητείας και κοντεύει να Απελευθερωθεί. Απλά ασχολείται με τον μοναδικό τρόπο μέσω του οποίου μπορεί να ανακαλύψει όλα του τα εμπόδια. Εκεί δεν μπορεί να κρυφτεί, ούτε να παραμυθιαστεί για την κατά τα άλλα «ανώτερη πρόοδο» που ίσως θεωρεί πως έχει πετύχει.
 
Τα εμπόδια αυτά είναι απαραίτητο να τα ξεπεράσει με τον καιρό και να τα λύσει όλα. Να καθαρίσει εντελώς, ώστε να είναι πλέον σε θέση να τον δεχτεί το αόρατο. «Εμείς, καθαρίζουμε μόνο τον οίκο μας». (Τα σώματα μας).
 
Το πότε έχουμε τελειώσει με το «καθάρισμα» όμως τελικά, δεν είναι κάτι που μπορούμε να το ορίσουμε εμείς. Ο Διαλογισμός από μόνος του, όταν ο άνθρωπος είναι ώριμος του «αποκαλύπτει» τα μυστικά του.
 
Γιατί μόνο μέσω του Διαλογισμού υπάρχει η δυνατότητα να απελευθερωθούμε από το φυσικό σώμα και το αστρικό πεδίο, ώστε φτάνοντας στα επίπεδα του νου, να ξεπεράσουμε και τη σκέψη. Έτσι ιδίοις όμμασι μπορούμε να διαπιστώσουμε τι υπάρχει παραπέρα, και ποιοι είμαστε εν τέλη.
 
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο ατομικά από τον καθένα μας, και τίποτα και κανείς δεν μπορεί να περιγράψει σε κάποιον άλλον τι ακριβώς συμβαίνει. Ότι περιγράφεται είναι μέχρι το νου. Ότι μπορεί να ειπωθεί, να γραφτεί  και να κατανοηθεί είναι μέχρι το νου. Οι Μύστες απλά μας λένε: «Να, αυτή είναι βάρκα για να πας απέναντι»…
 
Έτσι ο Μύστης, δεν είναι ένα «πρόσωπο». Αναφερόμενοι στη Διδασκαλία ενός Μύστη αναφερόμαστε στην ενέργεια που αντιπροσωπεύουν γιατί ακριβώς όλοι τους, πρεσβεύουν τα ίδια ακριβώς πράγματα. Και μη θαρρούμε πως τους ενδιαφέρει να αναφέρουμε τα γήινα τους ονόματα. Οι άνθρωποι είναι αυτοί που θέλουν να τους αποκαλούν ονομαστικά για να θρέφουν την αλαζονεία τους αλλά όχι οι Μύστες.
 
Να διευκρινισθεί τέλος, πως δεν αναφερόμαστε εδώ στα όντα που ποτέ δεν ενσαρκώθηκαν στη Γη. Ο Μύστης, είναι ένα ον, που ήταν κάποτε ένας άνθρωπος σαν όλους εμάς και κατάφερε με τις δικές του ατομικές προσπάθειες να απελευθερωθεί από την κόλαση του υλικού πεδίου. Τώρα, μόνη του έννοια από τα Εσωτερικά Πεδία, (είτε είναι ενσαρκωμένος είτε όχι),  είναι να ελευθερωθούν και όλοι οι υπόλοιποι δηλαδή, εμείς. Αυτός είναι ο Μύστης.
 

Η ΑΤΡΑΠΟΣ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ

 

 

 ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΘΗΤΗ

 

1.      Τάσσεται οριστικά στο πλευρό των δυνάμεων της εξέλιξης.

2.      Εργάζεται για την διαμόρφωση του ατομικού του χαρακτήρα.

3.      Καλλιεργεί τις ιδιότητες τις οποίες στερείται.

4.      Επιδιώκει να θέσει υπό τον έλεγχο του, την προσωπικότητα του.

 

Δηλαδή:

Διαμορφώνει το Αιτιατό του Σώμα.

Συμπληρώνει τα κενά τα οποία υπάρχουν.

Επιδιώκει να το κάνει κατάλληλο για το Χριστικό του Στοιχείο.

Στο διάστημα της δοκιμασίας, διδάσκεται να γνωρίζει τον εαυτό του,

να διαπιστώνει τις αδυναμίες του & να τις διορθώνει.

Αργότερα & όσο προοδεύει,

διδάσκεται τα πρώτα στοιχεία της Θείας Σοφίας

& εισέρχεται στις τελευταίες τάξεις της Αίθουσας της Μαθητείας.

Γίνεται γνωστός σ’ ένα Διδάσκαλο

& την φροντίδα του την αναλαμβάνει

ένας από τους μαθητές του Διδασκάλου, ή ένας Μυημένος.

(Μόνο όμως για ορισμένη διδασκαλία).

 

Προχωρημένα Εγώ όπως & πνευματικά προσανατολισμένα άτομα,

τα οποία δεν εισήλθαν στην Ατραπό της Δοκιμασίας,

παρακολουθούν διδασκαλία από μαθητές ή από Μυημένους σε ομάδες.

Το έργο τους & η πληροφόρησή τους είναι στοιχειώδης.

 

ΔΙΔΕΤΑΙ Η ΚΑΤΩΘΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Για την πειθάρχηση της ζωής.

Τη διαμόρφωση του χαρακτήρα.

Την ανάπτυξη του μικρόκοσμου πάνω σε παγκόσμιες γραμμές.

Την αναγνώριση του εαυτού σαν μια περίπλοκη πλήρη Μονάδα.

Την αντίληψη των βασικών Νόμων που διέπουν το σύστημα.

Για τον μακρόκοσμο.

Την ανάπτυξη της διανοητικής αντίληψης για την λειτουργία του

Σύμπαντος, τα τρία Βασίλεια της φύσεως & τους Νόμους τους.

Για το τι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν σύνθεση.

(Η πληροφορία αυτή δίνεται μόνο όταν η διαίσθηση αναπτυχθεί).

 

 

Αυτές είναι οι γενικές γνώσεις & όταν τις μάθει,

συναντάται με έναν ο οποίος θα του δώσει τις λεπτομέρειες πλέον.

 

*

 

Η εκπαίδευση αυτή την εποχή γίνεται για δύο λόγους:

 

1.  Για την επιλογή εκείνων οι οποίοι θα αποτελέσουν την αποικία της έκτης υπο-φυλής & να δοκιμαστεί η καταλληλότητα τους για κάποια ειδική εργασία στο μέλλον,

η οποία προς το παρόν είναι άγνωστη σε μας.

 

2.  Παρέχεται διδασκαλία σε ειδικές ομάδες ατόμων

οι οποίοι ήρθαν σ’ ενσάρκωση σ’ αυτή

την κρίσιμη περίοδο του κόσμου,

για να επιτελέσουν το έργο της σύνδεσης

του Φυσικού με το Αστρικό πεδίο, μέσω του Αιτιατού σώματος.

 

Για τη σύνδεση αυτή,

χρειάζεται Συνείδηση σταθερά εντοπισμένη στο Νοητικό πεδίο.

 

***

Ο καθένας μας αναγνωρίζεται από την λάμψη του Φωτός του.

 

Η ύλη των σωμάτων μας πρέπει να είναι λεπτότερου τύπου.

 

Το Φως είναι κραδασμός, & με την καταμέτρηση του κραδασμού

γίνεται η βαθμολόγηση των μαθητών.

 

Από την βαθμολόγηση εξαρτάται & ποιος θα είναι ο Δάσκαλος.

Είναι θέμα ομοιότητας κραδασμού.

 

Όλοι οι άνθρωποι είναι καταγεγραμμένοι & βαθμολογημένοι.

 

*

Τα αρχεία αυτά τα χειρίζονται οι Κύριοι Λίπικα

με τους βοηθούς τους

& είναι ξεχωριστά για τον κάθε Δάσκαλο,

ανάλογα με την Ακτίνα Του.

 

 

Ο ΜΥΣΤΗΣ