Η ΕΠΙΛΟΓΗ

Ότι έχεις, αυτό μόνο μπορείς να δώσεις.

Και εισπράττεις, (νομίζεις από έξω αλλά τελικά,)

μόνο από ότι υπάρχει ήδη μέσα σου.

*

Και είναι απλό:

Πως θα δώσεις κάτι που δεν το ξέρεις ήδη;

Το δίνεις, ακριβώς επειδή το ξέρεις γιατί το έχεις.

*

Και το δεύτερο:

Αν σου δώσουν κάτι (λέμε τώρα), πως θα το αναγνωρίσεις

αν δεν υπάρχει το «δείγμα» του μέσα σου;

Θα το αναγνωρίσεις, επειδή το έχεις κι εσύ.

Και επειδή το έχεις, γι' αυτό και ξέρεις περί τίνος πρόκειται...

*

Αυτό σημαίνει πως δεν μπορούμε

ούτε να πάρουμε,

αλλά και ούτε να δώσουμε αγάπη.

*

Όταν μας δίνουν (παίρνουμε λέμε) αγάπη,

είναι μονάχα για να την παράγουμε οι ίδιοι.

*

Για να βοηθηθούμε δηλαδή, ως προς το να τη νιώσουμε,

επειδή είναι κάτι που έχουμε ήδη...

*

Αλλιώς, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να την αισθανθούμε,

όταν θεωρητικά «μας τη δώσουν»,

αν δεν προέρχεται από μέσα μας.

*

Αυτός είναι και ο λόγος που οι καταθλιπτικοί,

ή οι σκληροί, κλειστοί, άκαμπτοι άνθρωποι,

δεν δύνανται να νιώσουν πως τους αγαπούν...

…ότι κι αν κάνουν όλοι όσοι ορκίζονται για τα αισθήματα τους…

*

Μόνο αν αυτοί δεχτούν να ανοιχτούν,

να ανοίξουν λέμε την καρδιά τους, (το λέμε,)

μπορούν να νιώσουν την αγάπη που όχι τους δίνουν οι άλλοι,

αλλά που αναδύεται από μέσα τους και τους πλημμυρίζει...

*

Η δική τους η καρδιά είναι που αρχίζει να «γλυκαίνει»,

γιατί απλά ξεκινά να την παράγει...

όταν δονηθεί, η αντίστοιχη ενέργεια μέσα τους,

από την προσφορά «σκυτάλης», ως η διδαχή,  όσων τους αγαπούν. 

***

Όλη η «γλύκα», έρχεται από μέσα μας.

Από την ίδια την Ύπαρξή μας.

*

Από την άλλη,

όταν «δίνουμε αγάπη», παίρνουν λέμε οι άλλοι αγάπη από εμάς,

είναι «για να βοηθήσουμε εμείς»:

*

Για να διδάξουμε δηλαδή εμείς τους άλλους,

πως αυτό που νομίζουν ότι τους δίνουμε,

το νιώθουν, γιατί οι ίδιοι το παράγουν.

Οι ίδιοι παράγουν αγάπη,

Με εμάς, να είμαστε μόνο το καθρέφτισμα,

για να συνειδητοποιήσουν (αν είναι σε θέση,)

πως δεν τους δίνουμε τελικά, τίποτα εμείς...

*

Εμείς απλά, αγαπάμε…

Γιατί στην ουσία,

ΕΙΜΑΣΤΕ Πλάσματα Αγάπης.

Όλοι μας…

Αυτή είναι η φύση μας.

*

Που μόνο αν ενεργοποιηθεί μέσα μας,

συνειδητοποιούμε πως η αγάπη, όπως και ότι άλλο νιώθουμε,

είναι δικό μας, είμαστε εμείς,

και πως δεν μπορεί ποτέ κανείς,

ούτε να μας στερήσει,

ούτε καν να μας επηρεάσει σε όσα νιώθουμε,

αλλά ούτε και να μας δώσει όλα αυτά που αισθανόμαστε..

*

Είναι ξεκάθαρο πως είναι δική μας απόφαση!

Δική μας υπόθεση...

*

Η Αγάπη, η Στοργή, η Συμπόνια, η Συναίσθηση,

όπως κατόπιν και η Φροντίδα, η Προσφορά, οι Αξίες,

είναι πάντα δική μας ΕΠΙΛΟΓΗ!

Είναι (ξαναλέμε) δική μας ΑΠΟΦΑΣΗ!

*

Το να είμαστε απλά η Φύση μας,

Να είμαστε, ο Εαυτός μας...