Τα πάντα στο σύμπαν
αποτελούνται από κύκλους.
Κάθε συμφωνία, κάθε
σχέση, κάθε κατάσταση, είναι ένας κύκλος
Επειδή όμως τα πάντα
εξελίσσονται, γιατί τα πάντα εμπεριέχουν ζωή, είναι αδύνατον να παραμείνει μία
κατάσταση όπως έχει.
Ένας κύκλος όμως, για να
προχωρήσει σε «εξέλιξη», χρειάζεται όταν ολοκληρωθεί, να ξεκινήσει ένας νέος
κύκλος λίγο πιο ψηλά από τον προηγούμενο.
Έτσι ο κύκλος θα γίνει
«σπείρα».
Η εξέλιξη είναι σπείρα.
Αυτό γίνεται, όταν στο
σημείο του κλεισίματος του κύκλου, μπει κάτι «νέο», «καινούριο», που θα
ξεκινήσει τον καινούριο κύκλο με πιο «ανεπτυγμένα» δεδομένα από τον
προηγούμενο.
Άρα τελείως διαφορετική
κατάσταση, για το ίδιο όμως θέμα.
Για την ίδια δουλειά,
την ίδια σχέση, τον ίδιο άνθρωπο, αλλά με νέα πλέον δεδομένα, οπότε όλη η
διαδικασία και η θεώρηση συνοδεύεται από φρεσκάδα, καινούριες εκπλήξεις,
καταστάσεις, και ζωντάνια....
Όταν όμως οι άνθρωποι,
με την ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου, δεν βάλλουν ένα «νέο» στοιχείο, τότε το
σενάριο του κύκλου επαναλαμβάνεται συνεχώς.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι
επέρχεται «ανία», «βαρεμάρα»= καμία εξέλιξη.
Ουσιαστικά στασιμότητα
Οι άνθρωποι, εναποθέτουν
όλα τους τα ενδιαφέροντα, και τη ζωή τους την ίδια στην επανάληψη των ίδιων
πραγμάτων. Αυτών που γνωρίζουν. Ναι, αλλά καμία «σπιρτάδα» δεν υπάρχει σε μια
τέτοια ζωή.
Και τι γίνεται;
Απατούν τα ζευγάρια, οι
επιχειρήσεις παλιώνουν, οι φίλοι γίνονται βαρετοί, μέχρι και τον εαυτό μας δεν
τον αντέχουμε πια κάποιες φορές.
Η ζωή, βρίσκεται όμως
στην αλλαγή. Όχι στις εγγυήσεις. Και σίγουρα όχι στα ήδη γνωστά σενάρια και
στις πεπατημένες οδούς.
Η ζωή είναι στο
απρόβλεπτο. Στη ζωντάνια. Στο καινούριο, στην ανακάλυψη.
Εξ’ ου και ο Έρωτας στη
ζωή μας. Όχι αποκλειστικά και μόνο σε σχέση ζευγαριού. Μέσα μας.
Έρωτα για τη δουλειά
μας, για μας, τη σχέση μας την
προσωπική, τη σχέση μας με οποιονδήποτε σχετιζόμαστε.
Ο Έρωτας είναι πάντα
ζωντανός. Ένας Έρωτας για την ίδια τη ζωή.
Αλλιώς, έχουμε πεθάνει
ήδη μέσα μας…
