Ο απλός
παπαγαλισμός, (κυρίως για τα εσωτερικά θέματα), το διάβασμα για να περάσει η
ώρα, όπως και η μελέτη του μεταφυσικού, της Αρχαιοελληνικής γραμματείας, του
Ζεν, άλλων φιλοσοφιών, της Εξέλιξης γενικότερα, του Διαλογισμού, των Κέντρων
Δύναμης - Τσάκρας, των Ακτίνων, των σωμάτων του ανθρώπου, των επιπέδων
Συνείδησης, των Βασιλείων της Φύσης, της Συνειδητότητας, της Ψυχής, του
Πνεύματος, ότι αφορά τις Αλλύσους, το παρελθόν, άλλα αστρικά συστήματα, τη μετά
θάνατο ζωή, και τόσα μα τόσα άλλα, έχει να κάνει μόνο με τη συσσώρευση Γνώσης,
(πάντα Γνώσης κάποιων άλλων βέβαια και όχι δικής μας), όταν γίνεται χωρίς τη μεταστροφή
μας και σε πράξη, (πρακτική εφαρμογή), και είναι παντελώς άχρηστη Γνώση τελικά
και επιζήμια, γιατί μας καθυστερεί, παρά μας προάγει…
Αυτό
σημαίνει πως δεν νοείται να «ασχολούμαστε» με τα παραπάνω, αλλά όταν μας
«κόψουν» στο φανάρι να κατεβάζουμε «καντήλια»…, ή να βρίζουμε το Σύμπαν που δεν
μας έκανε να γεννηθούμε πλούσιοι. Αστεία πράγματα…
Η όλη μελέτη
είναι για να πραγματοποιήσουμε εισχώρηση στο αόρατο κομμάτι του εαυτού μας, και
να έρθουμε μαζί του σ’ επαφή, ώστε από εκεί, να αντιλαμβανόμαστε κατόπιν την
όποια Γνώση.
Αν δεν
κάνουμε λοιπόν αρχικά πράξη τη Γνώση στη ζωή μας, βρίσκοντας την, ατόφια οι
ίδιοι μέσα μας, (από την καθημερινότητα μας, μέχρι τις μεγάλες και σημαντικές
μας αποφάσεις), τότε, όπως και κάθε άλλη εξωτερική μας καθαρά ενασχόληση, θα
έχει να κάνει μόνο, με «την ιδέα» που έχουμε μέσα μας για μας, και αφορά το ότι
«η Αξίας μας» μεγαλώνει που ασχολούμαστε με όλα αυτά….. Πάντα σε σύγκριση με
τους άλλους ανθρώπους……. Είμαστε βλέπεις διανοούμενοι…….. Για ποια ενότητα, και
ποια ισότητα τολμάμε να μιλάμε…
Στην αρχή
λοιπόν, η Γνώση χρησιμοποιείται για να την κάνουμε πράξη, ώστε να βρούμε το
κέντρο μας, (συσσωρεύοντας αρχικά πληροφορίες που θα μας προϊδεάσουν, ή θα μας
κατευθύνουν μέσω της πράξης στον άγνωστο θεωρητικά κόσμο που θέλουμε να
γνωρίσουμε, και έχει να κάνει με τον πραγματικό Εαυτό μας), ώστε αργότερα να
χρησιμοποιείται, για να πηγαίνουμε κατόπιν, όλο και πιο βαθιά στις έννοιες, στα
βιώματα, στην Αλήθεια….. Για μας, (τις τάσεις – ωθήσεις μας, και το από πού έχουν προέλθει,
δηλαδή την προσωπικότητα ή την Ψυχή μας, όπως και το Σκοπό τους), τους φίλους
μας, τους γνωστούς μας, γενικότερα τους ανθρώπους, τη Γαία, το ηλιακό σύστημα,
το Σύμπαν..… Ξεκινάμε όμως πάντα από εμάς…
Η Γνώση
αποτελεί Δείκτη, του να μπαίνουμε σ’ εκείνες τις συνειδησιακές καταστάσεις που
παραπέμπουν στα όποια λόγια, ώστε τα 10 που θα διαβάζουμε, να μας πάνε μέσα μας
στο να δούμε κι άλλα 90, που θα αφορούν το ίδιο θέμα, ενώ πολλές φορές βέβαια,
να «βλέπουμε» αντιλαμβανόμενοι, και άλλα θέματα τα οποία ταυτόχρονα μας
γίνονται βιωματικά γνωστά, με κάθε λεπτομέρεια της λειτουργίας τους…
Μη
ασχολούμενοι λοιπόν στη ζωή μας με την Αυτοπραγμάτωση, (που εδώ είναι και η
ουσία), και σε κάποιες περιπτώσεις και με κάποια τέχνη, (γιατί μέσω αυτής
εμβαθύνουμε στην ουσία μας αισθαντικά παραδινόμενοι), πάντα μα πάντα θα
νιώθουμε κάτι να μας λείπει….. Αφορά την αγαλλίαση, την ουσία, την ευτυχία, την
ολοκλήρωση…
