Πράζνα Παραμίτα

 Πράζνα-Παραμίτα-Χριντάγια Σούτρα ή Χριντάγια Σούτρα

(Η Σούτρα της Πεμπτουσίας της Υπερβατικής Σοφίας 
ή η Σούτρα της Πεμπτουσίας)

Αυτό που Υπάρχει δεν συλλαμβάνεται από καμία αντίληψη, 
Είναι Χωρίς Ιδιότητες, Κενότητα,

(Αδειοσύνη αντίληψης, όχι «τίποτα»). Αυτό γίνεται «αντιληπτό» μονάχα έμμεσα από της «Εκδηλώσεις» Του. 
Είναι Παντού, Ατοπικό, Άχρονο.

‘Ο,τι μπορεί να συλληφθεί είναι μονάχα η κίνηση, 
η δραστηριότητα, που παίρνει μορφή

(σαν «κίνηση» του ασύλληπτου) και που υπάρχει μόνο στην στιγμή 
(στο απόλυτο παρόν),

σε μια σειρά αλληλοδιαδοχής της κίνησης. Έτσι η κίνηση, που υφίσταται μόνο στο παρόν, είναι μονάχα ένα φαινόμενο, 
μια νοητική αντίληψη, ένα όραμα, που «στερεοποιείται»,

αλλά ποτέ δεν χάνει την νοητική του φύση… δηλαδή κάτι, που ουσιαστικά,  δεν έχει κάποια σταθερή ουσία. Κι όλη η «δημιουργία», 
η ύπαρξη, η ζωή, η εμπειρία στους «κόσμους», δεν είναι παρά νοητικής υφής, μια αλληλοδιαδοχή φαινομένων, κι όχι κάτι που έχει δική του ουσία… ένα όραμα, μια νοητική πραγματικότητα.

Η κίνηση, το φαινόμενο, είναι τοπικό και χρονικό. Το φαινόμενο είναι παρόν, υπάρχει στην στιγμή της εκδήλωσής του, αλλά δεν αφήνει ίχνη, μονάχα γίνεται αιτία για την δημιουργία άλλων φαινομένων, 
σε μια ατελείωτη σειρά διαδοχής φαινομένων.

Βλέποντας με Προσοχή, έχοντας δηλαδή Άμεση 
Καθαρή Συνεχή Αντίληψη αυτού

που Συμβαίνει, της σειράς των φαινομένων, Ζούμε στο Απόλυτο Παρόν και η Αντίληψή μας Ανανεώνεται Συνεχώς, 
είναι Πάντα Καινούργια, 
Χωρίς Ίχνη από το «παρελθόν».

Αυτή είναι η Κατάσταση της Εγρήγορσης. 
Κατανοούμε ότι πίσω από το φαινόμενο,

την σειρά των φαινομένων η Μόνη Πραγματικότητα είναι

το Χωρίς Ιδιότητες Υπόβαθρο της κίνησης, η Κενότητα.

Κενότητα Είναι η Μόνη Πραγματικότητα. 
Τα Φαινόμενα Είναι Κενότητα.

Δεν υπάρχει καμιά διαφορά, καμιά διάκριση 
ανάμεσα σε «δύο» πραγματικότητες.

Το Ως Έχει, η Κενότητα Είναι Ενότητα, Είναι Όλα, το κάθε τι.

Αυτή είναι η Κατάσταση της Διαφώτισης.

Έτσι, δεν υπάρχει ούτε Πτώση της Συνείδησης (της Αντίληψης), 
ούτε διαφώτιση, ούτε εξέλιξη καμιά. Όλα Είναι Εξαρχής και για Πάντα Κενότητα, και χωρίς σχήμα, και με σχήμα…  
Τότε; Τι συνέβαινε; Απλά εμείς ονειρευόμασταν, ότι όλα αυτά ήταν κάτι «ξεχωριστό, μια άλλη πραγματικότητα, 

διαφορετική από το Υπόβαθρό της.

Ζήτημα «άγνοιας», ζήτημα «ερμηνείας» ήταν, τίποτα περισσότερο. Αυτή είναι η Κατάσταση της Πλήρους Αφύπνισης. 
Εδώ Απλά Είμαστε το Ως Έχει, δεν υπάρχουμε με κάποιο άλλο τρόπο. Κι Αυτή είναι η Μη-Επίτευξη Επίτευξη.

***

Πηγή: CIRCLE OF LIGHT