Η Σκέψη ερευνάται σε βάθος, ώστε να
«αποκαλυφθεί»
η (υπογείως) καταγεγραμμένη Αντίληψη
που την δημιούργησε.
Κάθε Αντίληψη κατόπιν γίνεται βίωμα,
(ως παραδεκτό συμβαίνον φαινόμενο),
κι έτσι κατανοείται, οπότε προκύπτει αβίαστα
η ανάδυση της Αποδοχής της (Αντίληψης).
Έτσι μετατρέπεται ακούσια
(η αρχική ασύνειδη Αντίληψη) σε Επίγνωση,
(αφού κατανοήθηκε σε βάθος),
& αυτόματα από τη Φύση καταργούνται
& η Σκέψη, & η Αντίληψη που κρυβόταν
από «πίσω της»
(διότι επήλθε η εκπλήρωση του σκοπού τους,
& αποκαταστάθηκε η Αλήθεια).
Έτσι προχωράμε…
Αλλιώς, «κολλάμε» σε σκέψεις,
που έχουν προέλθει από αντιλήψεις
(που δεν κατανοούμε, γιατί βλέπουμε
μόνο την επιφάνεια των φαινομένων
που έχει να κάνει με τη σκέψη),
οπότε στερούμαστε το βίωμα,
& την συνεχή Διεύρυνση της Συνείδησης,
που προσφέρει μια ζωή με Επίγνωση.
