Τα λάθη των άλλων, τα βλέπουμε
συνήθως:
-είτε για να τα κρίνουμε, (να
δείξουμε πόσο λάθος είναι αυτοί, και πόσο σωστοί εμείς),
-είτε για να τους πληγώσουμε, ή
να τους επιπλήξουμε, (και πάλι επειδή ανεβαίνει το δικό μας εγώ έναντι των
άλλων, σε θέματα ειδικά που ουσιαστικά δεν μας αφορούν, γιατί έχουν να κάνουν
καθαρά, με μόνο δική τους προσωπική λειτουργία).
Πόσο λάθος είμαστε. Και πόσο
βαθιά νυχτωμένοι….
Στην ουσία, άλλος είναι ο
ουσιαστικός λόγος που γίνεται εμφανές στην αντίληψη μας κάποιο λάθος των άλλων:
-Για να στρέψουμε την προσοχή
μας σε μας, και να βγάλουμε συμπεράσματα για τη δική μας κατάσταση και
λειτουργία.
-Να δούμε αν εμείς, κάνουμε τα
λάθη που αντιληφθήκαμε στους άλλους.
-Να δούμε τι άλλο μέσα μας οι
πράξεις αυτές "λάθους", μας ενεργοποίησαν.
-Τι άλλο ακόμα πρέπει να δούμε
μέσα μας.
Με αυτόν τον τρόπο γίνεται ο
οποιοσδήποτε άλλος, καθρέφτης των δικών μας λειτουργιών, και ταυτόχρονα βοηθάμε
τον εαυτό μας στο να προάγεται.
Αλλιώς, οπισθοδρομούμε.
Γινόμαστε ένα με τα χιλιάδες
εγώ του υλικού κόσμου, και δεν έχουμε καμία ελπίδα συνειδησιακής ανόδου…
